Ik heb een babyslaapcoach ingehuurd, maar het blijkt dat ik degene was die training nodig had…

Ik bereikte mijn breekpunt na 40 minuten schommelen, na drie mislukte pogingen om mijn 7 maanden oude zoon in de wieg te leggen, om hem onmiddellijk zijn ogen te laten openen en te laten huilen op het moment dat hij de matras raakte.  Toen ik samen met hem in tranen uitbarstte, realiseerde ik me dat er iets moest veranderen.

Als het om mijn baby gaat, is de slaap een constante bron van stress geweest. Ik ben bang dat hij er niet genoeg van krijgt en wat dat voor zijn ontwikkeling zou kunnen betekenen.Gelukkig kan mijn zoon ’s nachts zichzelf kalmeren – hij wordt maar twee of drie keer wakker, maar gaat bijna altijd na een minuut weer naar beneden.  Maar als het op dutjes aankwam, was hij er helemaal klaar voor. We hadden geluk als hij 30 minuten naar beneden ging, misschien 45 – en dat was na minstens 15 tot 20 minuten (en soms veel langer) te hebben gewiegd.Ik heb talloze artikelen gelezen over het belang van slapen om te weten dat, toen ik alles bij elkaar optelde, mijn zoon meer had moeten krijgen.

We besloten de hulp in te roepen van de babyslaapcoach. En het veranderde mijn leven.

Het plan 

Na het invullen van een gedetailleerde formulierroutine heeft de slaapcoach een uurtje met mij gebeld om zijn slaap- en eetpatroon te bespreken.  Ze luisterde geduldig naar mij terwijl ik mijn zorgen overdreven gedetailleerd uiteenzette.Ze hielp me meteen te beseffen dat ik mijn zoon niet vertrouwde om zichzelf in slaap te kunnen brengen.  Ik geloofde dat als ik hem niet slingerde, stuiterde of wiegde, hij zijn dutje zou overslaan. Ik zou hem weer in paniek brengen en weer oppakken, hem nog eens 20, 30, of 40 minuten laten schommelen, en zo een vicieuze cirkel in stand houden.

Mijn zoon, die weigerde te slapen.

Mijn persoonlijkheid is een beetje Type-A, en ik gedijt op de planning.Maar mijn zoon is zijn eigen kleine persoon en heeft een eigen geest.  Ik kan hem niet dwingen zich aan mijn tijdschema te houden.Na het telefoontje met de slaapcoach was het geruststellend te weten dat veel van de dingen die mijn man en ik al aan het doen waren, op punt stonden – maar ik was degene die een paar veranderingen moest doorvoeren.

De slaapcoach heeft alle verschillende methoden die een gezin kan gebruiken om hun baby te laten slapen, doorlopen: “Ouders moeten zich comfortabel voelen bij het uitvoeren van een slaapplan en de slaaptrainingsmethode is slechts één onderdeel”, legt ze uit.  Er zijn veel factoren die een rol spelen bij het vinden van wat goed is voor je gezin, zoals de leeftijd van het kind, het temperament en de ervaringen uit het verleden. Ze vertelde me verder dat consistentie de sleutel is, dus je moet je houden aan welke methode je ook kiest.

Samen hebben we een plan bedacht:Ik zou mijn zoon wakker in zijn wiegje leggen en 90 minuten in het wiegje laten liggen.  We zouden de set volgen, optimale tijden om in zijn eentje in slaap te vallen. En dan lieten we hem huilen (de moeilijkste voor mij).

“Niemand houdt ervan om zijn baby te horen huilen,” zegt ze. “Je baby raakt gewend aan iets nieuws en leert een nieuwe vaardigheid, dus huilen kan een normale reactie van hun kant zijn. De slaaptrainingsmethode die je kiest, bepaalt hoe je reageert als je baby huilt. Als alle stukjes goed werken, moet dat huilen tot een minimum worden beperkt. Daar zou ik mee kunnen leven.

PLANNEN IN MOTIE

De eerste dag bereidde ik me voor op het ergste, en steelde ik al het huilen dat ik net wist dat er zou komen. Dus maakte ik een beslissing – ik zou een training doen nadat ik hem had neergezet, en al mijn angsten richten op crunches en burpees!We deden de pre-nap routine die de slaapcoach ons gaf om te volgen, ik kuste mijn zoon “goed dutje”, en sloot de deur.  Ik zette meteen de monitor aan en begon me voor te bereiden op mijn training, de put in mijn maag groeit.Maar alle angst die ik voelde, draaide al snel om in ontzag. Mijn zoon speelde in de wieg, zeurde even, en toen, 10 minuten later, viel hij in slaap…in zijn eentje. Ik belde mijn man huilend op, eindelijk met vrolijke tranen. Mijn zoon sliep meer dan een uur lang.

Ik dacht dat het eerste dutje zeker een toevalstreffer was, dus voor het tweede dutje ging ik weer voorbereid naar binnen voor de strijd. mijn zoon deed hetzelfde – na een tijdje was hij in zijn eentje aan het dutten.  Dit keer werd hij echter na 45 minuten wakker. Volgens het plan zou hij anderhalf uur in de wieg liggen.

Ik sms’te meteen mijn slaapkoets en vroeg haar wat ze moest doen.  Moet ik hem gaan halen? Hem daar laten blijven? Wat als hij huilt? Wat als hij niet weer gaat slapen? Wat als hij wel weer gaat slapen? Ze sms’te me meteen terug. “Zie het als een experiment,” zei ze. “Kijk wat hij kan doen. Ik wachtte.Tot mijn verbazing rolde mijn zoon rond in de wieg, brabbelde tegen zichzelf en viel nog eens 45 minuten in slaap.

De volgende dag herhaalden we het proces en mijn zoon verpletterde het.  Er werd een beetje gehuild, maar niet zoveel als ik vreesde. Nu slaapt hij langer en wordt hij gelukkig wakker. En hier is het verbazingwekkende gedeelte: Zijn nachtelijke slaap is ook veranderd. Hij huilt niet zo vaak, en hij zal ’s morgens graag in de wieg spelen voordat we hem gaan halen.

Resultaten

We hebben twee weken lang gebruik gemaakt van mijn slaapcoach.  Ik vulde een dagelijkse update in, en elke dag evalueerde ze die en gaf ze me tweaks en aanmoedigingen.Ze bood ons oplossingen voor als mijn zoon niet zo lang sliep, of als ik hem niet zo vroeg naar bed kon krijgen als we hadden gehoopt.  Ze gaf ons ook tips voor als we naar mijn moeder gingen om te overnachten, of als we een dagtripje maakten en hem nodig hadden om onderweg te slapen. We spraken over toekomstige problemen die zich kunnen voordoen – kinderziektes, reizen, tijdzoneveranderingen. Met elke dag voelde ik minder stress.

Het plan werkte!

Het blijkt dat het werken met een slaapcoach voor mij noodzakelijker was dan voor mijn zoon.  Mijn zorgen stonden in de weg en ik had iemand nodig die zei: “Het komt wel goed met hem! Ga daar niet naar binnen!Ik kreeg geweldig advies van mijn familie en vrienden voordat ik met de slaapcoach ging werken, maar ik luisterde niet. Door het plan, en wetende dat de slaapcoach er was als ik wat steun of begeleiding nodig had, groeide mijn zelfvertrouwen en liet ik mijn zoon de vaardigheden voor een betere slaap ontwikkelen.

“Baby’s zullen ons altijd volgen als ouders”, zegt mijn slaapcoach.  “Het is zo gewoon voor ons om onszelf als ouders te martelen en onze eigen gezondheid en behoeften op te offeren. Maar onze kinderen willen gezonde, bloeiende volwassenen voor ouders – geen zombies die nauwelijks kunnen functioneren. Veel van mijn werk is het opvoeden en coachen van ouders om naar een plek te komen die vrij van schuld is – binnen de best practices als het gaat om kinderslaap – en hen aan te moedigen om in te springen om de veranderingen te maken die nodig zijn om gezond te slapen.

Na twee weken heb ik het volgende geleerd:

• Wees voorzichtig met wie je vertrouwt om mee te werken. Er zijn geen regels voor slaapadviseurs, dus doe wat onderzoek naar hen, of naar het bedrijf waar ze mee werken, voordat je besluit om met iemand mee te gaan.
• Blijf bij een routine. Baby’s gedijen er goed op. Stel een ochtend wektijd in, en haal hem niet eerder op dan dat. Laat ze in de wieg spelen of laat hem zich uitleven. Uiteindelijk zal hij leren om weer in slaap te vallen of rustig te spelen.
• Je kunt nog steeds flexibel zijn. Reis, ga uit eten, ga op bezoek bij familie en vrienden. Ik heb manieren geleerd om die dutjes op te nemen – en daarna weer terug te gaan naar de routine.We proberen mijn zoon thuis een goed dutje te laten doen voordat we naar een willekeurige functie gaan als dat kan.  Als we ergens rijden of een trein nemen, plannen we een dutje rond die reistijd.Een andere goede tip die mijn slaapcoach gaf is dat als we op een restaurant of familiefeestje zijn, we mijn zoon in een kinderwagen kunnen zetten en een wandeling kunnen maken om te zien of hij zich thuis voelt.
• Je hoeft niet alles te doen wat de slaapkoets je vertelt.Er waren dingen die mijn slaapcoach wilde dat ik deed en die ik gewoon niet kon.  Ze vroeg om zijn bedtijd eerder te verzetten, maar dat zou betekenen dat ik hem na het werk zou missen. Ik was niet bereid om tijd met hem op te geven, ook al was het kortstondig. Ik vond een plan dat werkte voor het schema van ons gezin.
• Heb een beetje vertrouwen in jezelf.Wat ik het meest van deze ervaring heb geleerd is dat ik mezelf als mama moet vertrouwen en dat ik mijn zoon moet vertrouwen.  Ik denk dat het moeilijkste was om dat vertrouwen in mezelf te hebben. Als je denkt dat je een beetje hulp nodig hebt om er te komen, doe het dan.

Deze ervaring heeft ons leven ten goede veranderd – toen de twee weken voorbij waren, zei mijn man dat hij merkte hoeveel lichter en gelukkiger ik was. Het slaap ritueel is nu een verademing met vroeger. Wil je ook meer weten over babyslaapcoaches, bezoek dan: https://slaapcoaching.nl/.